انواع اسپلیت تی

امروزه در صنعت نوین ایجاد انشعاب در خطوط لوله گاز و سیال روش های مختلفی قابل بهره برداری می باشد که هر کدام به نوع خود دارای قابلیت ها و محدودیت هایی می باشد. یکی از روال های جاری در خطوط لوله گاز و نفت طرح های توسعه ای است که مجتمع های صنعتی به منظور افزایش ظرفیت تولید بر عهده می گیرند. برای توسعه خطوط لوله یکی از روش های رایج ایجاد انشعاب جدید روی خطوط لوله موجود و استفاده از خط انشعابی جدید برای نصب روی خطوط لوله و فاز توسعه یافته است.

این کار باید از طریق یک اتصال دائمی روی خطوط لوله موجود انجام شود. فیتینگ اسپلیت تی یکی از بهترین و با کیفیت ترین روش های ممکن به خصوص در شرایط دشوار عملیات انشعاب گیری می باشد. به گونه ای که به راحتی می توان با استفاده از این روش به خطوط بهره برداری و ایجاد فاز های جدید مواد صنعتی دست پیدا کرد. حال با توجه به مطالب عنوان شده در بالا لازم به ذکر است که انواع مختلف به کار گیری روش اسپلیت تی را مورد بررسی قرار داده و مزایا و دشواری های حاصل از انجام آنها را توضیح بدهیم.

انواع فیتینگ اسپلیت تی:

بر حسب ظرفیت و فشار طرح توسعه جدید و با توجه به قابلیت هایی که مجتمع موجود برای گسترش ظرفیت دارد، فیتینگ اسپلیت تی متناسب با طرح جدید برگزیده می شود. در شرایطی که خطوط لوله موجود ظرفیت انتقال سیال به میزان بالا را دارند می توان از فیتینگ اسپلیت تی هم سایز با سایز لوله اصلی استفاده کرد، اما در شرایطی که خط موجود چنین قابلیتی را ندارد، یا در شرایطی که طرح توسعه ظرفیت پایینی را می طلبد، می توان از انواع اسپلیت تی با سایز انشعاب کوچک تر از سایز لوله اصلی بهره برد.

بنابراین در خصوص نسبت سایز انشعاب اسپلیت تی به سایز لوله اصلی انواع فیتینگ را می توان برشمرد که به طور کلی به زیرمجموعه های زیر تقسیم می شوند:

اسپلیت تی ردیوس برنچ 12x6
نمونه اسپلیت تی ردیوس برنچ

اسپلیت تی ردیوس برنچ: در این حالت از انشعاب گیری ،  سایز انشعاب گرفته شده کمتر از سایز لوله اصلی می باشد و به این ترتیب فشار وارد شده بر روی نیپل و فلنج به مراتب کمتر از فشار وارده بر لوله اصلی می باشد. لازم به ذکر است عملیات انجام شده جهت ایجاد برش بر روی پد بالایی اسپلیت تی به مراتب راحت تر بوده و زمان کمتری را نیازمند است و اجرای این روش معمولا نیازی به استفاده از سدل کمکی نمی باشد و خود اتصال نیپل به پد بالایی توانایی تحمل بارهای وارده را داراست.

اسپلیت تی فول برنچ: در این حالت از انشعاب گیری،  سایز انشعاب گرفته شده برابر سایز لوله اصلی می باشد. این نوع اتصال بایستی ضریب استحکام بالاتری نسبت به حالت اول داشته باشد زیرا فشار وارده بر انشعاب جدید با فشار خط اصلی لوله به یک اندازه می باشد. ساخت اسپیلت تی های فول برنچ دارای دشواری های زیادی است و مهمترین امر در ساخت آن داشتن دقت همراه با تمرکز بالا می باشد. در این روش برای ایجاد برش بر روی پد بالایی اسپلیت تی ، بایستی دقت بسیار بالایی در محاسبات برش انجام گردد زیرا به علت بالا بودن لوله انشعابی حجم بالایی از پد بالایی بریده می شود. همچنین در استفاده از این روش حتما بایستی از سدل کمکی جهت افرایش مقاومت و استحکام اسپلیت تی در برابر فشار های وارده استفاده نمود.لازم به ذکر است فیتینگ کردن نیپل به پد بالایی در این روش از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می باشد و هر گونه اشتباه در محاسبات جوشکاری ، می تواند باعث دفرمه شده قطعه در محل اتصال گردیده و انجام عملیات انشعاب گیری را با مشکل و اتلاف وقت مواجه نماید.

 

اسپلیت تی فول برنچ
اسپلیت تی فول برنچ ۲۴×۲۴

اسپلیت تی زاویه دار:

در پاره ای از مواقع امکان این وجود دارد که شرایط انشعاب گیری به گونه ای می باشد که انشعاب بایستی با زاویه خاصی بر روی لوله اصلی ایجاد گردد. به مراتب با زاویه دار شدن عملیات انشعاب گیری تمامی مراحل ایجاد اسپلیت تی دشوار تر شده و دارای پیچیدگی بیشتری می گردد به طوریکه برش ایجاد شده بر روی پد بالایی محاسبات دقیق و خاص مخصوص به خود را پیدا می کند همچنین نیپل نصب شده بر روی پد بایستی با زاویه خاصی برش پیدا کند و جوشکاری گردد که روش جوشکاری آن در نقاط مختلف اتصال نیپل به پد متفاوت بوده و بسته به نیروی وارده بایستی تعداد پاس های جوشکاری مشخص گردد. همچنین فلنچ نصب شده بر روی نیپل نیز با زاویه خاص نسبت به افق نصب می گردد. قطعا قرارگیری دستگاه انشعاب گیری در این روش دشواری های خود را داراست نیاز به نگه دارنده هایی میباشد تا دستگاه بتواند در حالت زاویه دار بودن عملیات را به بهترین نحو به اجرا بگذارد.

فیتینگ اسپلیت تی در حالت های افقی و عمودی به مراتب شرایط بهتری را نسبت به حالت زاویه دار دارا می باشد. بهترین روش فیتینگ اسپلیت تی زمان بر می باشد که انشعاب به حالت عمودی رو به بالا ایجاد می گردد و دلیل آن این می باشد که بیشتر وزن اسپلیت تی بر روی لوله اصلی قرار می گیرد و عملیات فیتینگ با سرعت بالایی انجام می گردد.

در حالتی که عملیات فیتینگ اسپلیت تی به شکل عمودی رو به پایین انجام گردد یعنی انشعاب ایجاد شده در لوله به شکل عمودی رو به پایین می باشد. اجرای این حالت از این بابت دارای مشکل است که بیشتر وزن اسپلیت تی رو به پایین است و نگه داشتن و فیتینگ آن نسبت به حالت ذکر شده قبلی زمان برتر و دشوارتر می باشد. ممکن است انشعاب به شکل افقی از لوله اصلی گرفته شود که در این حالت نیز با استفاده از نگه دارنده های مناسب به راحتی می توان عملیات فیتینگ پد های بالایی و پایینی اسپلیت تی را انجام داد.